انگار لشکر هفتم عراق سمت چپ کله ام!
انگار گرامب و گرومب سپاه ایران سمت راست کله ام
وسط معرکه هم
پیرمرد خنزرپنزری
زیر آنهمه دود و آتش
دارد توی کاسه ی آب دوغ خیارش،نان تلیت می کند.
بلندگو مارش نظامی پخش می کند،خمپاره ها بی اعتنا صوت می زنند،
و پدر سربه هوا تر از آن است که علائم هشدار دهنده را ببیند!
یک مین والمر زیر پای پدر له می شود، و من تمام کودکی ام را از دست می دهم!
قیدار سرش را می گیرد به سمت شهلا و به ابروهاش گره می اندازد و اخم می کند. بعد آرام می گوید:
زیاد تو زندگی خطا کرده ام ، خیلی بیشتر از تو؛ برای همین با آدم خطاکار راحت ترم. آدمی که یک بار خطا کرده باشد و پاش لغزیده باشد و بعد هم پشیمان شده باشد، مطمئن تر است از آدمی که تا به حال پاش نغلزیده... این حرف سنگین است... خودم هم می دانم. خطا نکرده، تازه وقتی خطا کرد و از کارتن آک بند در آمد، فلزش معلوم می شود، اما فلز خطا کرده رو است، روشن است... مثل این کف دست، کج و معوج خطش پیداست. از آدم بی خطا می ترسم، از آدم دو خطا دوری می کنم، اما پای آدم تک خطا می ایستم...
شادی از تقویمم بی تو رفت و برنگشت!
انتظارت منو کشت توی سالی که گذشت!
= = = = = = = = = = = = = =
بیا ای پایان تحریم جبهه های حق
بیا که باطل ها
به نفس نفس
افتاده اند
شب شد و من دوباره در فکر تو
نیت کردم امشب که ذکر یا بانو بگیرم!
1000 بار و بعد از هر 100مرتبه 40 بار ذکر یا . . . بگیرم!
ذکر مجرد و باکیفیتی است!
پیر ما میگفت ؛ در کتاب شریف تذکره العشاق آورده اند؛ چون مشعوقی(!!!!!!!!) نازک خیال و رعنا صفت به قصد جان بی رمقت در آمد این ذکر را مدام بگو
باشد که اثر کند و سهل تر جان دهی در مقابل چشمان زیبای او. . . .
بگذریم . . .
در مکتب عشق سمبلیک است لبت
گرم است,محرک است, شیک است لبت
از نقشه ی اندام تو فهمیدم من
یک نقطه ی استراتژیک است لبت
استاد توانمند جلیل صفر بیگی
بیمار عشق را ز مداوا چه فایده ؟
دارد لب تو فایده اما چه فایده ؟
دیشب چه خودکشی که نکردم به کوی تو
بیرون نیامدی به تماشا چه فایده؟
تو با دروغ من با خدا بیا برویم به جنگ هم . . .
من حسین را دارم ، تو چه داری کذاب؟
