ما تعجب نمیکنیم!

اگر پابند به توحید باشید ، پابند به ایمان به خدا و رسول باشید،دشمن دارید!

پیشنهاد میکنم دانلود کنید.

 

دریافت

منتشر شد در 
www.leader-khamenei.com

یکی از دو بهترین در انتظار ماست!

«فرمود: «ما لنا الّا احدی الحسنیین»؛ یکی از دو بهترین در انتظار ماست؛ یا در این راه کشته میشویم، که این بهترین است؛ یا دشمن را از سر راه برمیداریم و به مقصود میرسیم، که این هم بهترین است. پس در اینجا ضرری وجود ندارد. وقتی اعتقاد به خدا نبود، اخلاقیات هم بیمعنی میشود، عدالت هم بیمعنی میشود؛ جز لذت و سود شخصی، هیچ چیز دیگری معنا پیدا نمیکند. اگر انسان در راه رسیدن به سود شخصی پایش به سنگ خورد و آسیب دید، ضرر کرده، خسارت کرده. اگر به سود نرسید، اگر نتوانست تلاش کند، نوبت به یأس و ناامیدی و خودکشی و به کارهای غیر معقول دست زدن میرسد. پس ببینید فرق بین نگاه توحیدی و نگاه مادی، معرفت الهی و معرفت مادی این است. این، اساسیترین پایه‌های بصیرت است.»

پادکست و پوستر ، به سفارش سایت leader-khamenei.com(بر روی لینک کلیک کنید)

 

دریافت

لینک از سایت لیدر(لینک مستقیم 128+)

 

نا خدای انقلاب

شیمون پرز:

رئیس جمهوری جدید ایران کمی امیدواری به ما داده است اما رهبری جمهوری اسلامی بار دیگر همه این امیدها را ویران کرده است."

امام خمینی(ره):

هرگاه دیدید دشمنان از شما تعریف کردند معلوم میشود عیبی در کار است.

صحیفه نورج 17،ص

واکنش بنده: وای بر رئیس جمهوری که اسرائیل را امیدوار کرده است!

واکنش احتمالی ظریف: این حرفهای پرز مصرف داخلی داره!

سید:

خدا رحمت کند کدخدای انقلاب را. کدخدای ما روح خدا بود. روح خدا ما را مومن به اطاعت از خدا کرد. امام می خواست لبخندهای ما سیاسی و ترفندهای دیپلماسی ما کاسه لیسی نباشد. یادش بخیر روزگاری که هنوز مردم مَحرم اسرار بودند و دشمن همچنان نامحرم بود. کاش مسند نشینان، برای خنداندن جلادان و شیادان، به رعیت خود اخم و تخم نمی کردند امروز. کاش به خاطر انتقاد، به بخش کثیری از مردم، نسبت های ناروا نمی دادند امروز. اما اگر مراد از اعتدال، عدول از اصول اصلی انقلاب است، من یک افراطی هستم، معتدل نیستم! چرا که به این اعتدال اعتراض دارم! من یک کم سوادم، چرا که به توافق ژنو، صدها انتقاد دارم! شاید ما سواد نداشتیم اما کشاورزان خوبی بودیم. محصول خود را با یقین می کاشتیم و با ایمان برمی داشتیم. باغ ما حاصلخیز ترین باغ روی زمین بود. باغ زرپرور ما آفت نداشت. بذر باور ما اصلاح شده بود. میوه های ما کرم خورده نبود. محصول ما درجه یک بود. لیک کور شود و بترکد چشم حسودان. آنها که میوه های سمی را بر درخت زقومی باغ خود پسندیدند، اما میوه های سالم شجره های طیبه باغ ما را، بر ما زیادی دیدند. همان هایی که با تدبیری نو، داس و تبرشان را برای قطع درختان باغ، از رو بسته اند. فغان از این کلید شمشیر ضمیر. داد از این داس خناس، بی داد از این تبر تیز تدبیر!

ما درخت را کاشتیم اما میوه اش را دیگران کندند. ما خرج کردیم، اما دیگران از جیب ما حاتم بخشی کردند. ما مواظبت کردیم، اما دیگران از کیسه خلیفه، خیرات کردند. زحمت شخم زدن روی دوش ما بود، اما افتخار مصادره کردن میوه ها نصیب دیگران شد. خون جگر خوردن و سوختن، سهم سینه ما بود، اما حاصل تلاشمان را عده ای داس به دست درو کردند. و همان ها که میوه نوبر باورمان را روی درخت ها خوردند، دیدید که برای نشان دادن حسن نیت، چگونه هسته های پر مغز میوه های باغمان را به بیرون تف کردند؟ آنها دنبال برچیدن تاروپود و شاخه برگ باغ بودند و این ها در پی گرفتن کود خاکبرگ! آنها زرشناس بودند و این ها اما قیمت نقل و نبات را نمی دانستند. و تدبیرشان همین قدر قد می داد که دُر غلطان دادند و آبنبات گرفتند.

مطهری زمان

استاد محمد تقی مصباح یزدی،باشروع مباحث مربوط به فلسفه ی سیاسی اسلام در نماز جمعه تهران، به موضوعاتی چون«آزادی در اسلام  «، «خودی و غیر خودی»  «خشونت در اسلام» پرداخته و در سالهای آغازین دولت اصلاحات به دفاع از عمق معرفتی و راهبردی نظام اسلامی پرداختند.اینچنین این سلسله مباحث،باعث خشم جریان انحراف و آغاز موج تخریب علیه ایشان گردید.یکی از ادعاهای که این جریان انحراف سعی در تبلیغ آن داشت، اشکال در سوابق مبارزاتی استاد مصباح یزدی بوده که برای نمونه  می توان به جمله شیخ کروبی در این باره اشاره کرد:« این آقاى مصباح در طول ۱۰ساله انقلاب کجا بودند. در آن توفان ها و قضایایى که براى بهشتى، آقاى خامنه اى، هاشمى رفسنجانى، قدوسى، مفتح ها، مطهرى ها، هاشمى نژادها پیش آمد، کجا بود؟»

سعی کنید ادامه مطلب رو بخونید!

فیسبوک امن است ، آسوده بخوابید

در دهه اخیر با رشد چشمیگر رسانه های ارتباط جمعی و بالاخص شبکه های اجتماعی و همچنین استقبال بی نظیر نوجوانان و جوانان، شاهد مرزبندی جدیدی در این حوزه ی ارتباطاتی هستیم . با بررسی حجم و گستردگی این نوع از ارتباطات به روشنی دیده می شود که مردم جامعه ، با ازلت نشینی و حرکت بسمت فردیت گرایی (individualism) خود را در کام این دام عظیم می بینند ، این در حالی است که نه تنها مسئولین، قدمی در راه اصلاح و بازتولید ارزشهای مقدس اسلامی براساس پیشرفت های عصر حاضر برنمیدارند ،بلکه خود با فعالیت در این «محیط های ارتباط جمعی نوین»،  عامل تشویش افکار عمومی،تحریک و القای سلامت محیطی آن ، محسوب می گردند ، دست به دست دادن این عوامل ، شرایطی را رقم زده است تاعینک غفلت بر چشم مردمان سرزمین مان سنگینی کند. با این مقدمه کوتاه سوال اصلی که ذهن نویسنده را مشغول خود کرده است هدف و غایت این نوع زمین هاست !! زمینی که توسط دشمن ایجاد شده ، توسط دشمن قانون گذاری شده و توسط دشمن مدیریت می شود و همگان همچون اسباب بازی هایی در آن نقش می بازند!

اَتل متَل توتوله،سیاستِ ما اینجوره!

سیاست ما مگه چشه آقای رضایی فرد؟

سیاست در دوسطح اعمال می شود

1) کلان

2) خرد

سیاست جمهوری اسلامی ایران هم در سطح کلان و هم در سطح خرد دارای نقاط ضعف بسیاری است که متاسفانه کمتر بدان

رسیدگی می شود.یکی از نشانه ها و مهترین آن برای درک این نقاط ضعف ، رخنه و اثر گذاری دشمن است.

شما در جامعه مشاهده کنید؛ هر بخشی از جامعه که به جای گفتمان اسلامی و انقلابی ، گفتمان لیبرال و غرب حاکم باشد ، آن رخنه

دشمن و نقطه ضعف نظام است.

بعنوان مثال در مورد فرهنگ پوشش مرد و زن ، کدام گفنتمان حاکم است؟(کدام؟تا جواب ندادی به خودت ، بقیه جمله را نخوان!)

حال سیاستِ کلانی برای بهبود و ترمیم وضعیت کنونی حجابِ زنان و مردان وجود دارد که انتظار سیاست خرد داشته باشیم؟

ولی این نکته جالب است که در این وضعیت ، سیاست خرد داریم!

چگونه ممکن است در زمینه ای ، سیاست کلان وجود نداشته باشد ولی سیاست خرد وجود داشته باشد؟ 

مثل آن می ماند که شخصی جدول ضرب را نمی داند ( بعنوان سیاست کلان)

آنگاه قصد محاسبه صحیح 234×450 را دارد (سیاست خرد)، مسلما به جواب نخواهد رسید و اگر برسد موقتی و شانسی خواهد بود.

ما برای فرهنگ و سازوکار فرهنگ در بخش حجاب و پوشش مرد و زن هیچ سیاست کلانی نداریم( اشتباه نکنید ما سرشار از منابع

الهی در این زمینه هستیم منظور بنده تبدیل این منابع به سیاست کلان است)

ولی در طرف مقابل برای حل معضل بد حجابی از اهرم زور و اجبار استفاده میکنیم!

آقایان خوش خیال ، بدانید که این راه بن بست است . . .

بدنبال تبدیل منابع ارزشی الهی به سیاست های کلان و سپس خرد باشید . . . خواهش میکنیم ....عزیزم خواهش میکنم . . .

چند سال دیگر میرسید به حرف ما

پی نوشت1:نوستراداموس را دوست دارم!

پی نوشت2:علی آقای مطهری را هم دوست دارم!

پی نوشت3:هیشکی کواکبیان نمیشه!

پی نوشت4:درسته پول گرفتم و تحلیل تحویل دادم ! اما این یکی یکم جدی بود!