من هنوز خرمشهری ام , تو هم هستی و دیگران هم.حتی آنها که خیال میکنند نسبت
شان شاید به خاکی دیگر برسد مگر نه اینکه پس از آزاد سازی اش وقتی جمعیت
ایران 36 میلیون نفر بود روی تابلوی ورودی به شهر برای مسافران نوشتیم (به
خرمشهر خوش آمدید , جمعیت 36 میلیون نفر)که یعنی هر ایرانی یک خرمشهری است.ا
من هنوز خرمشهری ام ,توهم هستی , دیگران هم. به حرمت همه ی
خون هایی که پای تک تک نخل هایش ریخته شده تا سر بلند بماند به حرمت دست ها
و پاهایی که روی خاکش جا مانده تا از دستمان نرود , به حرمت شهدایش که
خیلی هاشان گمنام مانده اند تا بچه های یمان نام شهرمان را از یاد نبرند به
خاطر خدایی که آزادش کرد و بندگان خدایی که قول داده اند باز هم آبادش
کنند.و همین خاطرست که میگوییم بیا برویم خط نوشته ی آن تابلوی نرسیده به
شهرمان را عوض کنیم و بنویسیم
من هنوز خرمشهری ام ,توهم هستی , دیگران هم. به حرمت همه ی خون هایی که پای تک تک نخل هایش ریخته شده تا سر بلند بماند به حرمت دست ها و پاهایی که روی خاکش جا مانده تا از دستمان نرود , به حرمت شهدایش که خیلی هاشان گمنام مانده اند تا بچه های یمان نام شهرمان را از یاد نبرند به خاطر خدایی که آزادش کرد و بندگان خدایی که قول داده اند باز هم آبادش کنند.و همین خاطرست که میگوییم بیا برویم خط نوشته ی آن تابلوی نرسیده به شهرمان را عوض کنیم و بنویسیم
(به خرمشهر خوش امدید جمعیت 75میلیون نفر)