بایگانی فروردين ۱۳۹۳ :: تـــربــــت

دست خودشان نیست!

دست خودشان نیست حق دارند...وقتی منطق این شود که یا ما پیروزیم یا طرف پیروز دیکتاتور،همین میشود!

دست خودشان نیست بزرگ اینها زنیست که میگوید یا ما باید در قدرت باشیم یا بریزید در خیابان ها...وقتی صدای اول و آخر عربده کشان جامعه مدنی «هو» باشد منطقش میشود اینکه روحانی بگوید هرکه منتقد من است بی سواد است،ظریف بگوید هرکه منتقد ژنو است همنوای اسراییل است و ترکان بگوید هرکه به روحانی رای نداده است قانون شکن است...عکس خوب کسی را در دست گرفتید،قهرمان شما کسیست که یک نفر در تمام دانشگاه های ایران حاضر نیست در موافقت با شاهکارش تن به مناظره با اقلیت بی سواد منتقد دهد!

جلیلی زبان شما را نمی فهمد،زبانتان را سیدمحمدخاتمی می فهمید که وقتی هو کشیدید گفت:یا آدم باشید یا میگم بیرونتون کنن!...آزادی بیان را به رنگ توافقنامه ژنو کشیدید تا بوی گندش مجال دفاع از آن را به شما ندهد،آری جلیلی دیکتاتور است که قبل از آغاز شمارش آرا اعلام پیروزی نکرد و پس از اعلام آرا بجای اینکه روحانی و دولتش را حاصل کودتا در رای مردم بداند تبریک گفت و در جواب قهرمان بددهنتان حتی یک جمله علیهتان نگفت تا کمی دست خالی تان در میزهای مذاکره پرتر باشد،شاید یک ریال از پس مذاکراتتان به معیشت مردم کمک شود...

دست خودتان نیست حق دارید،یک نفر را اگر با منطق جنگل بزرگ کنی نمی توانی با زبان آدم با او صحبت کنی،پس زور نزنید هروقت منطقتان از سطح داماد لرستان پیشرفت کرد روی حرف هایم فکر کنید...هو بکشید،سروصدا کنید و بگویید:مرگ بر جمهوری اسلامی که آزادی بیان را سرکوب می کند!!!

*گاو هم که باشی باز عده ای هستند تا تو را بپرستند...

۲۶

فروردين

۲۸ نظر

۵

۰

حسین رضائی فرد

آزادی غربی ، یعنی اسیر شدن در دنیای مادی

فرهنگ، به معنای هوایی است که ما تنفّس میکنیم؛ شما ناچار هوا را تنفّس میکنید، چه بخواهید، چه نخواهید؛ اگر این هوا تمیز باشد، آثاری دارد در بدن شما؛ اگر این هوا کثیف باشد، آثار دیگری دارد. فرهنگ یک کشور مثل هوا است؛ اگر درست باشد، آثاری دارد. الان درباره‌ی تولید داخلی حرف میزدیم؛ اگر بخواهیم مصرف تولیدات داخلی به معنای واقعی کلمه تحقّق پیدا کند، باید فرهنگ [مصرف] تولید داخلی در ذهن مردم جا بیفتد؛ اگر بخواهیم مردم اسراف نکنند، بایستی این باور مردم بشود؛ این یعنی فرهنگ. فرهنگ یعنی باورهای مردم، ایمان مردم، عادات مردم، آن چیزهایی که مردم در زندگی روزمره با آن سر و کار دائمی دارند و الهام‌بخش مردم در حرکات و اعمال آنها است؛ فرهنگ این است؛ این پس خیلی اهمّیّت دارد. مثلاً در حوزه‌ی اجتماعی، قانون‌گرایی ــ که مردم به قانون احترام بگذارند ــ یک فرهنگ است؛ تعاون اجتماعی یک فرهنگ است؛ تشکیل خانواده و ازدواج یک فرهنگ است؛ تعداد فرزندان یک فرهنگ است؛ اگر در این چیزها بینش مردم و جهت‌گیری مردم جهت‌گیری درستی باشد، زندگی در جامعه جوری خواهد شد؛ اگر خدای‌ناکرده جهت‌گیری غلط باشد، زندگی جوری دیگری خواهد شد؛ خدای‌ناکرده به همان بلایی مبتلا خواهیم شد که امروز کشورهایی که خانواده را و بنیان خانواده را ویران کردند و شهوات را به راه انداختند ــ وَاتَّبِعوُا الشَّهَواتِ فَسَوفَ یَلقَونَ غَیّا ــ به آن سرنوشت دچار شدند.

دانلود کنید تا کیفیت بیشتری رو احساس کنید!

دریافت

منتشر شد در :

zohur12.ir +

۲۰

فروردين

۸ نظر

۳

۰

حسین رضائی فرد

شب بخیر!

آقای روحانی ، آقای ظریف نوش جانتان

هشتک!

دولت تحقیر و امید!؟

۱۶

فروردين

۸ نظر

۳

۰

حسین رضائی فرد

قیدار

قیدار سرش را می گیرد به سمت شهلا و به ابروهاش گره می اندازد و اخم می کند. بعد آرام می گوید:

زیاد تو زندگی خطا کرده ام ، خیلی بیشتر از تو؛ برای همین با آدم خطاکار راحت ترم. آدمی که یک بار خطا کرده باشد و پاش لغزیده باشد و بعد هم پشیمان شده باشد، مطمئن تر است از آدمی که تا به حال پاش نغلزیده... این حرف سنگین است... خودم هم می دانم. خطا نکرده، تازه وقتی خطا کرد و از کارتن آک بند در آمد، فلزش معلوم می شود، اما فلز خطا کرده رو است، روشن است... مثل این کف دست، کج و معوج خطش پیداست. از آدم بی خطا می ترسم، از آدم دو خطا دوری می کنم، اما پای آدم تک خطا می ایستم...

۱۳

فروردين

۸ نظر

۴

۰

حسین رضائی فرد

نا خدای انقلاب

شیمون پرز:

رئیس جمهوری جدید ایران کمی امیدواری به ما داده است اما رهبری جمهوری اسلامی بار دیگر همه این امیدها را ویران کرده است."

امام خمینی(ره):

هرگاه دیدید دشمنان از شما تعریف کردند معلوم میشود عیبی در کار است.

صحیفه نورج 17،ص

واکنش بنده: وای بر رئیس جمهوری که اسرائیل را امیدوار کرده است!

واکنش احتمالی ظریف: این حرفهای پرز مصرف داخلی داره!

سید:

خدا رحمت کند کدخدای انقلاب را. کدخدای ما روح خدا بود. روح خدا ما را مومن به اطاعت از خدا کرد. امام می خواست لبخندهای ما سیاسی و ترفندهای دیپلماسی ما کاسه لیسی نباشد. یادش بخیر روزگاری که هنوز مردم مَحرم اسرار بودند و دشمن همچنان نامحرم بود. کاش مسند نشینان، برای خنداندن جلادان و شیادان، به رعیت خود اخم و تخم نمی کردند امروز. کاش به خاطر انتقاد، به بخش کثیری از مردم، نسبت های ناروا نمی دادند امروز. اما اگر مراد از اعتدال، عدول از اصول اصلی انقلاب است، من یک افراطی هستم، معتدل نیستم! چرا که به این اعتدال اعتراض دارم! من یک کم سوادم، چرا که به توافق ژنو، صدها انتقاد دارم! شاید ما سواد نداشتیم اما کشاورزان خوبی بودیم. محصول خود را با یقین می کاشتیم و با ایمان برمی داشتیم. باغ ما حاصلخیز ترین باغ روی زمین بود. باغ زرپرور ما آفت نداشت. بذر باور ما اصلاح شده بود. میوه های ما کرم خورده نبود. محصول ما درجه یک بود. لیک کور شود و بترکد چشم حسودان. آنها که میوه های سمی را بر درخت زقومی باغ خود پسندیدند، اما میوه های سالم شجره های طیبه باغ ما را، بر ما زیادی دیدند. همان هایی که با تدبیری نو، داس و تبرشان را برای قطع درختان باغ، از رو بسته اند. فغان از این کلید شمشیر ضمیر. داد از این داس خناس، بی داد از این تبر تیز تدبیر!

ما درخت را کاشتیم اما میوه اش را دیگران کندند. ما خرج کردیم، اما دیگران از جیب ما حاتم بخشی کردند. ما مواظبت کردیم، اما دیگران از کیسه خلیفه، خیرات کردند. زحمت شخم زدن روی دوش ما بود، اما افتخار مصادره کردن میوه ها نصیب دیگران شد. خون جگر خوردن و سوختن، سهم سینه ما بود، اما حاصل تلاشمان را عده ای داس به دست درو کردند. و همان ها که میوه نوبر باورمان را روی درخت ها خوردند، دیدید که برای نشان دادن حسن نیت، چگونه هسته های پر مغز میوه های باغمان را به بیرون تف کردند؟ آنها دنبال برچیدن تاروپود و شاخه برگ باغ بودند و این ها در پی گرفتن کود خاکبرگ! آنها زرشناس بودند و این ها اما قیمت نقل و نبات را نمی دانستند. و تدبیرشان همین قدر قد می داد که دُر غلطان دادند و آبنبات گرفتند.