در دهه اخیر با رشد چشمیگر رسانه های ارتباط جمعی و بالاخص شبکه های اجتماعی و همچنین استقبال بی نظیر نوجوانان و جوانان، شاهد مرزبندی جدیدی در این حوزه ی ارتباطاتی هستیم . با بررسی حجم و گستردگی این نوع از ارتباطات به روشنی دیده می شود که مردم جامعه ، با ازلت نشینی و حرکت بسمت فردیت گرایی (individualism) خود را در کام این دام عظیم می بینند ، این در حالی است که نه تنها مسئولین، قدمی در راه اصلاح و بازتولید ارزشهای مقدس اسلامی براساس پیشرفت های عصر حاضر برنمیدارند ،بلکه خود با فعالیت در این «محیط های ارتباط جمعی نوین»،  عامل تشویش افکار عمومی،تحریک و القای سلامت محیطی آن ، محسوب می گردند ، دست به دست دادن این عوامل ، شرایطی را رقم زده است تاعینک غفلت بر چشم مردمان سرزمین مان سنگینی کند. با این مقدمه کوتاه سوال اصلی که ذهن نویسنده را مشغول خود کرده است هدف و غایت این نوع زمین هاست !! زمینی که توسط دشمن ایجاد شده ، توسط دشمن قانون گذاری شده و توسط دشمن مدیریت می شود و همگان همچون اسباب بازی هایی در آن نقش می بازند!