به قلم سیدجان:
آیا براستی می شود در مسیر حق قدم برداشت و هیچ دشمنی نداشت؟ نخیر! همانطور که مومن جاذبه و دافعه دارد، حکومتی که بر ایمان استوار است، یک عده دوست و جمع زیادی دشمن دارد. اینکه جمهوری اسلامی امروز دشمن های زیادی در دنیا دارد، برای ما ننگ نیست؛ این قاعده جنگ است. در عرصه نبرد یا رومی رومی باید بود، یا زنگی زنگی. میدان حق و باطل، میانه ندارد. صف های عیان پیکار، اعتدال بردار نیست! لیکن ما به خود می بالیم از داشتن این جاذبه و دافعه. ما امروز با تمام مستضعفین جهان دوستیم و تمام مستکبرین جهان با ما دشمنند. ما به داشتن روابط سیاسی و تجاری پایدار با کشورهایی چون آنگولا و گینه بیسائو و کومور، بسیار افتخار می کنیم. چرا که انقلاب ما انقلاب پابرهنه هاست. و امام ما رهبر مستضعفین جهان بود نه شریک مستکبرین!
خدا رحمت کند کدخدای انقلاب را. کدخدای ما روح خدا بود. روح خدا ما را مومن به اطاعت از خدا کرد. امام می خواست لبخندهای ما سیاسی و ترفندهای دیپلماسی ما کاسه لیسی نباشد. یادش بخیر روزگاری که هنوز مردم مَحرم اسرار بودند و دشمن همچنان نامحرم بود. کاش مسند نشینان، برای خنداندن جلادان و شیادان، به رعیت خود اخم و تخم نمی کردند امروز. کاش به خاطر انتقاد، به بخش کثیری از مردم، نسبت های ناروا نمی دادند امروز. اما اگر مراد از اعتدال، عدول از اصول اصلی انقلاب است، من یک افراطی هستم، معتدل نیستم! چرا که به این اعتدال اعتراض دارم!
دانلود پادکست(کلیپ صوتی)
دریافت
حجم: 6.28 مگابایت
پوستر از سایت خوب +
