سلام خلق الله

شاید خیلی زود باشد!

وقتی به واژه غریب و مظلوم و دست چندمی فرهنگ میرسم، دنیایی از حرف و حدیث و نقد را جلوی خودم میبینم . . .

اقتصاد فرهنگی یا فرهنگ اقتصادی / سیاست فرهنگی یا فرهنگ سیاسی و . . .

یا سوالاتی از این دست که آیا دین باید تابع فرهنگ باشد یا فرهنگ تابع دین و حرف هایی اساسی دیگر . . . بنظرم رسید شاید بد نباشد مسئله را از یک جای دیگر شروع کنم ، از جایی که ملموس باشد و نه از بحث های زیر بنایی و اساسی که البته باید به آن هم پرداخت و نه از نقدهای تند و تیز و بدوبیراه گفتن به این و آن ، سوالی که پاسخش سرآغاز حرف های فراوان خواهد بود!

1/ تغذیه و خوراک فرهنگی جوانان جامعه بیشتر از کدام منابع صورت میگیرد ؟

(خانواده؟ مدرسه/دانشگاه؟ اینترنت و ماهواره؟ صداوسیما؟ جامعه؟ فرهنگستان؟ سینما؟ مجله؟ کنسرت؟ بلوتوث؟ پیامک؟ فیلم خارجی؟ هیات مذهبی ؟ مسجد؟ سخنرانی؟ تشکل های سیاسی و دانشجویی؟ فضاهای ورزشی؟ قهوه خانه ها!!!!؟

2/نقش و سهم نظام و دولت ها در طراحی و ارائه این تغذیه و خوراک فرهنگی چقدر بوده است؟

امیدوارم بابی باز شود برای بیان حرف ها و نقدهایی در جهت اصلاح وضع موجود، گرچه در این بازار پرهیاهوی سیاسی و اقتصادی و هسته ای و . . .خر فرهنگ را به یک ربع من هم نمیخرند و اعلام میکنند که لطفتان کشکتان را بسایید . . .

پ.ن:نداشتن نیروی فرهنگی به از داشتن نیروی بی سواد و جاهلی است که گل به خودی میزند، نیروهایی که به اسم کار فرهنگی خاک دین و معرفت و رفاقت را به توبره میکشند!

چند نفر باید چوب ندانم کاری های عده ای را بخوردند؟

که همان عده با لباس رزم حسینی و با سربند یا فاطمه و با ذکر یا حسین،این بار زینب را با تازیانه خودخواهی، به مجلس شراب نفسانیت رهنمون می کنند؟!

عرزشی هایی که به نام ارزش و با مجوز «ارزشی بودن» دست به هر خبطی می زنند ، فدایی هایی که با تندروی های بی حد و حصرشان، محاسن ماه را سپید کرده اند!کجای کارید؟ در کجای دنیا ایستاده اید؟ چادر فاطمه در کوچه های تاریک و باریک مدینه خاکی نشد که یک عده با چادر، به حکم رفتار خودسرانه شان، به جنگ «حجاب» بروند!

تمیز دادن مرد از نامرد و مؤمن از منافق در وقت حادثه ممکن است، نه در وقت عافیت! و نه در پس این کلمات و پشت میز کار وبلاگ ها و صفحات و نقاب های مجازی حتی. پس بدانید و آگاه باشید که جنگ دیگر و عاشورای دشوارتری در راه است. در اینکه وعده خدای صادق حتمی ست، شکی نیست و گریزی از آن نخواهد بود. مراقب باشید که یک عمر، آدرس را اشتباهی نرفته باشید!

لینک دانلود پادکست +